دژ تنهایی من

همیشه وقتی میخوام از ویژگی‌های خوبم بگم (تعریف از خود نباشه =)) ) میگم من تا حالا هیچ وقت لب به دود نزدم، من کاری ندارم حالا کسی برای تفریح یا هر چیزی به دود لب زده باشه، قلیون، سیگار یا هر چیزی، ولی واقعا تو دوره دانشگاه، یک ترمی‌خوابگاه خصوصی شد و دانشگاه نظارت زیادی روش نداشت، این باعث شد خیلی از دانشجو‌ها تو وسط حیاط خوابگاه، بدون ترس از نگهبانی و حراست، شروع کنن سیگار کشیدن، حالا اگه سیگار بود بازم خوب بود، بعضی‌ها شدید مست می‌کردن، بعضی‌ها به جای سیگار سمت مواد مخدر می‌رفتن و این وسط‌ی بحثی پیش می‌اومد بینشون دعوا میشد شیشه و چاقو و ... کل امنیت خوابگاه زیر سؤال می‌رفت، یکی از همشهری‌های خودم، به چشم دیدم یک بسته سیگار رو توی کمتر از دو روز مصرف میکرد، اونم همش با 22 سال سن! خلاصه این‌ها همه فقط واسه یک ترم بود و بعد خوابگاه به حالت عادی برگشت که خداروشکر که برگشت، ولی واقعا تصورش سخت بود برام این همه نسل جوون، این همه دانشجو اینقدر زیاده روی کنن تو مصرف چنین چیزایی، توی این سن اینطور بخوان سمت مواد مخدر برن، پس فردا روزی چه توانی براشون باقی می‌مونه واقعا؟!؟