سرانجام از نظام وظیفه پیامکی دریافت کردم، گویا یک ماه از فصل زیبای پاییز، با باران‌های دوست داشتنی را در پادگان اطراف شهر شیراز باید بگذرانم، پرس و جوی بسیار کردم و شناخت نسبی از حال و هوای پادگان کسب کردم، از آنجا که چهار سال سابقه حضور در خوابگاه را دارم، نگران خوابگاه پادگان نیستم، هر چند آنجا نظم بسیاری حاکم است و ساعت خاموشی دارد. سعی میکنم ویژگی‌های مثبت پادگان را نام ببرم، مهم ترین ویژگی آن قطعا سحرخیز کردن است، هر چه از دوره دانشگاه فاصله گرفتم، ساعت خواب من بی نظم تر شد، اما در پادگان فرصت مناسبی برای ترک عادت بد و جایگزینی ساعت خواب مفید و سحرخیزی است.
فکرش را بکن، یک ماه اگرچه آموزش‌های به نسبت طاقت فرسایی میبینی اما در هوای سرد و بارانی شیراز، بوی نم خاک و گل بازی (به سبک دوران کودکی)، جمع شدن دور آتش، آموزش دیدن زیر باران، خیس از نم و بعد صرف یک غذای خوب و شب‌ها نیز پیش از استراحت، جمع شدن با هم دوره ای‌ها!
فردا صبح باید تست کرونا بدهم، خوشحالم حداقل تست کرونا برای سربازان وظیفه اجباری شده و تا حدی غربال گری می‌شود.